Eg er litt overtroisk anlagt av meg!-
Under regnbuen ber eg, - Frelse, helse og så drister eg meg til eit konkret bønneemne!
Regnbuen minner meg alltid på løftene! Dei svikter ikkje!
På "fjellet" mellom Bjoa og Ølensvåg er det fred å finne! Ein sein kveldstime fekk eg farten opp som om eg var med i eit løp, freden forsvant - det brølte inni skogen, ein lyd eg aldri før hadde merka meg. Det var nok hjorten som syntes det var for seint for to - beina å vandre ute!
"Avlessingen" sto det på eit skilt vi kom til rett etter brølet der redselen tok eit tak! Gunnar peika på det for meg. - Og sant nok, - "lesser vi av litt" der frykt for ting høyrer heime, hos Han som satte regnbuen på himmelen, lever vi så mykje betre!!!